De dagen glijden voorbij!
Soms glijden de dagen voorbij,
zonder dat ik er weet van heb!
Pijn, vermoeidheid, wazig hoofd,
de dood gaat niet zoals beloofd.
IJzige koude gaat door mijn lijf,
mijn spieren en ledematen zijn stijf.
Zelfs de hond dreigt het op te geven,
hij wil wel, maar kan niet verder leven.
Kijkt mij steeds maar aan en vraagt,
hoe lang moeten we verder gaan?
Maar lieve jongen, we kunnen jou toch niet alleen laten,
ondanks onze pijn, moeten we er toch voor jou zijn.
Ik heb hem steeds meer nodig,
hij moet steeds meer voor me doen en hij doet het allemaal,
naar het ziekenhuis, een prik in mijn buik, masseren
en het huishouden laten marcheren.
Soms wordt het hem te veel
en ontstaat er tussen ons een hoop krakeel.
Maar ook dat lossen we weer op,
ik heb nou eenmaal die strop,
dat ik ziek werd en niet hij,
maar het duurt niet lang meer, dan is het voorbij!
Marijke Vorstermans-Rekers
Ik geef je hierbij een warme knuffel. Virtueel dat wel, maar net zo gemeend! Nu het nog kan ♥ Sterkte voor jou, voor jullie ♥
LikeGeliked door 1 persoon
Een hele dikke knuffel! Heel veel sterkte voor de komende tijd. Nogmaals knuffels ❤
LikeGeliked door 1 persoon
Ook al ken ik u niet persoonlijk maar ik wil u en uw man heel veel sterkte wensen de komende tijd. Ik denk aan u!
LikeGeliked door 1 persoon
Oh, Marijke… dikke knuffel. Zit met kippenvel je gedicht te lezen. Zo herkenbaar. Hou vol en pluk de dag.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik begrijp je gedicht maar al te goed! Heel mooi maar zo verdrietig tegelijkertijd! Het is en blijft zo oneerlijk…. Dikke knuffel van mij 😘
LikeGeliked door 1 persoon
Ach Marijke. wat verdrietig en zwaar is het. En je bent zo dapper . Een voorbeeld voor veel vrouwen. Denk aan je . Het is zo oneerlijk. knuffel
LikeGeliked door 1 persoon
Marijke en Ruud heel heel veel sterkte
en een dikke knuffel
Lieve groet Tonny
LikeGeliked door 1 persoon
Ben helemaal stil van jouw pakkende gedicht, zo verdrietig en dapper. Heel veel moed voor jullie, voor alle3💞
LikeLike