Longarts

💗Vanmorgen moest ik voor een longfunctietest en aansluitend naar de longarts voor de uitslag van de test en van de CT scan.
Nu is dit al de 4 e longarts in 2 jaar, maar deze was wel een hele aardige, die goed zijn best deed om alles uit te leggen.
Op zich was de longfunctie goed, niet heel veel verschil met de vorige.
Hij zag ook geen aanleiding dat mijn klachten van de Everolimus zouden komen. Wel zag hij dat de tumor in mijn long minimaal gegroeid was, net als de lymfklier in de long die verdikt is. En ik maar denken dat de tumor weg was door de laatste chemo, niet dus, hij was alleen niet actief meer.
Hij heeft me wel een inhaler voorgeschreven, omdat mijn luchtwegen lijken te reageren op prikkels, hij belt me over 14 dagen om te horen of het helpt.

Morgen heb ik weer contact met de oncoloog hoe we verder gaan, dan is zij ook volledig op de hoogte gebracht door de longarts.
Ze had me van de week trouwens al een keer spontaan gebeld of ik al iets wist, maar we moesten vandaag even afwachten en ik neem aan dat ze morgen zegt dat ik verder kan met de medicijnen.💗

Heen en Weer

💗Als mijn oncoloog zegt snel, dan is het snel geregeld. Was ik vorige week vrijdag op het spreekuur, zo was ik vandaag al bij de longarts in het Erasmus. Was alleen een beetje jammer dat ik pas 7 uur later in de D.d.Hoed voor een CT scan kon.
De longarts kon eigenlijk niets verontrustends vinden, ook niet op de thorax, maar wilde voor de zekerheid wel een longfunctietest laten doen.
Dus mag ik volgende week weer terugkomen en krijg dan van alles de uitslag. Het zal dus wel van de Everolimus komen en zal deze naar een lagere dosering gaan, tenminste één van de twee, de Afinitor.
Wat dan wel weer heel fijn was, na het Erasmus zijn we toch maar even gestopt bij de D.d.Hoed om te vragen of er geen gaatje was om eerder geholpen te worden. Nou doen ze daar nooit moeilijk en zeker toen ik uitlegde dat we dan eerst weer helemaal naar huis moesten om de hond uit te laten, mocht ik tussendoor.
Dus uiteindelijk viel het allemaal weer mee vandaag!💗

Bijwerkingen

💗Wat zit het leven toch vreemd in elkaar, de ene dag zit je gezellig met vrienden te eten om je verjaardag te vieren en de volgende dag wordt er zomaar een vliegtuig neergeschoten. Waarom in vredesnaam, wat hebben deze mensen te maken met de ongeregeldheden die daar heersen, waarom moeten onschuldige mensen daar het slachtoffer van worden.
Je kunt je bijna niet voorstellen hoe het moet zijn voor de nabestaande!
Het laat ons weer beseffen dat we mensen van de dag zijn en dat elke dag een cadeautje is.

Vandaag moest ik weer voor controle naar het zkh, vanwege de medicijnen die ik via een trial krijg, nu even om de 14 dg.
Ook apart zitten we in de wachtkamer met een collega blogster, blijken we ook nog bij de zelfde arts te komen.
Maar goed, doordat deze medicijnen toch wel bijwerkingen geven, moet ik één van de twee tijdelijk weg laten. Vanmorgen een longfoto laten maken en volgende week een CT scan en daarna weer de longarts.
Dan wordt bekeken of de longklachten van de medicijnen komen en of door het weglaten van één van de twee de andere klachten ook verminderen.
Het worden weer veel ziekenhuisbezoekjes!💗

Opstandig

💗Het is vandaag best een mooie dag, op mijn gemak opgestaan, beetje gerommeld in huis, want ik werk pas vanmiddag.
Maar ik voel me een beetje opstandig, dingen gaan niet zoals ik wil.
In huis krijg ik de rommel niet weg, want die is niet van mij.
Als ik even een boodschap wil gaan doen voor ik maar mijn werk ga, kan ik de straat niet uit.
Bij buren zijn ze al maanden aan het verbouwen en de werk lui zetten overal hun auto neer, zonder rekening te houden met de bewoners, bij terugkomst kan ik mijn oprit niet meer op, want daar staan ze nu voor.
Onderweg kreeg ik geen voorrang al kwam ik van rechts. Het is echt zo’n dag!!!

Gisteren het boek “éėn van de acht” gelezen van Sandra Koolmees, misschien komt het wel daardoor. Zij had ook altijd de instelling ach het komt allemaal wel goed, zeker als mensen vragen, hoe gaat het, oh ja prima hoor!
Lekker gewoon doorgaan met alles, leef je leven.
Maar soms komt even dat besef boven, het komt niet meer goed!
En dan word ik een beetje opstandig.
Dan wil ik dat alles in huis opgeruimd en netjes is, alles het liefst vandaag veranderen.
Gewoon het huis waar ik nog lang in hoop te wonen, schilderen, iets nieuws op de vloer, alle overbodige rotzooi de deur uit!!!
Een jaar vakantie overslaan en aan de slag, mijn handen jeuken.

Maar boem ik ben weer in het heden en ga zo naar mijn werk, nog een jaartje, dan zit ik elke dag thuis, ik kijk er niet naar uit!💗

Parasiet.

💗er is een parasiet die het vooral heeft voorzien op vrouwen, heel soms kruipt hij ook bij een man naar binnen, maar het zijn toch voornamelijk vrouwen, jong of oud maakt hem niet uit..
Het is een gemeen verwoestend beest, die soms jarenlang sluimert in je lichaam, om dan ineens toe te slaan, waarbij de persoon in kwestie zich helemaal wezenloos schrikt en geen idee heeft wat haar of hem overkomt. Soms blijft het bij éėn keer, maar het gebeurt ook dat hij zich deelt in je lichaam en op andere plaatsen ook te voorschijn komt. De uitroeing van dit beest heeft een verwoestende uitwerking in je lichaam, waardoor je allerlei klachten krijgt die je vroeger nooit had. Dit heeft weer tot gevolg dat je, je soms anders gedraagt, wat de buitenwereld dan weer niet begrijpt. Maar als hij zich gedeeld heeft, dan is het einde zoek, dan krijg je hem niet meer weg. Je kunt hem nog pesten met medicijnen en hem zo een beetje de kop indrukken, op deze manier laat hij zich wel eens om de tuin leiden, maar lang duurt dat meestal niet, dus dan maar weer wat anders proberen.
Dan heb je nog de mensen die zeggen, je moet er tegen vechten, maar als dat echt zou kunnen, dan was deze parasiet allang verslagen.
Nee je kunt er niets aan doen als hij je lichaam binnensluipt en er tegen vechten al helemaal niet, wel optimistisch blijven, dat kun je wel doen en proberen je leven zo gewoon mogelijk door te leven, want wat kun je anders doen tegen een parasiet die KANKER heet!💗