Een zondagmorgen

💗Het moest er één dezer dagen van komen , ik dacht er al dagen aan, de wind weer voelen door mijn haren! Vanmorgen  ging ik voor het eerst naar buiten zonder pruik, het voelde heel onwennig. Ik hoopte dat ik niemand zou tegenkomen de eerste keer, maar natuurlijk kwam ik een buurman tegen, hij keek, maar zei niets. Morgen naar mijn werk zonder pruik is helemaal een grote stap, maar zoals meestal zal ik het wel met een grap afdoen als iemand wat zegt.

Het zijn telkens van die momenten, waardoor je gedwongen stilstaat bij je ziek zijn. Maar zoals ik wel vaker heb gezegd, brengt het ook bijzondere momenten. Zoals bijvoorbeeld gisteren, het begon met een telefoontje van de Borstkanker Vereniging Nederland. Gisteren was de algemene leden vergadering en netwerkdag en deze word altijd geopend met een bezinningsmoment, degene die dat zou verzorgen was met spoed opgenomen in het ziekenhuis, nu zochten ze een vervanger en na wat heen en weer gepraat kwamen ze op mij uit! Dus daar stond ik gisteren mijn gedicht voor te dragen en ik kreeg er veel mooie en positieve reacties op en dat zijn dan weer de mooie momenten!💗

Een lach en een traan

💗Afgelopen vrijdag naar een mooie trouwerij geweest in de tuinen van kasteel Haarzuylens, mooi bruidspaar, mooie locatie, geweldige dag! Lieve schatten heel veel geluk!

Verder een rustig weekend gehad en vandaag weer naar Rotterdam geweest voor de chemo. Het ging zomaar eens snel, nou ja snel………. In elk geval was de bloeduitslag snel bekend en de chemo klaar om aangesloten te worden en verder ging het voorspoedig, we waren om 18.30 weer thuis.

Terwijl ik er zat kwam er een mevrouw in de stoel naast me zitten en ze kreeg uitleg over de nieuwe chemo die ze kreeg, de verpleegkundige liet mij nog beamen dat deze chemo redelijk mild is en dat de bijwerkingen meevallen. Even later vroeg een andere verpleegkundige aan die mevrouw of het wel goed ging, waarop ze in huilen uitbarste, ze had net slecht nieuws gekregen. Verder vertelde ze dat ze nu maar eens haar uitvaart ging regelen en haar man wegwijs maken in allerlei zaken. Even verderop hoorde we luid gelach van een andere mevrouw die ook uitleg kreeg over een nieuwe chemo en zij riep steeds, mijn korte termijn geheugen is niet zo goed meer, maar jou herken ik nog, ze had er lol in. Ja zo gaat dat, het is altijd maar weer afwachten of je medicatie nog werkt en wat de volgende nare boodschap is. Maar ik hoop dat deze nare dingen mij nog even bespaart blijven en ik ga vol goede moed verder tot de volgende evaluatie in juli, wie dan leeft wie dan zorgt!💗

Tussendoor

💗 Gisteren was het weer zover, chemo en het APF infuus, maar helaas wederom ging de chemo niet door. Mijn witte bloedlichaampjes blijken nogal lui te zijn en hebben langer tijd nodig om uit te rusten. Volgende week herkansing. Het leverde wel een bezoek aan de tandarts op, omdat ik al 2 weken opgezwollen en pijnlijk tandvlees heb. Een combinatie van geïrriteerd slijmvlies en een loszittende kroon. Ik moet door het APD infuus extra goed voor mijn gebit zorgen, de APD zorgt goed voor mijn botten, maar niet voor mijn gebit!!!                                    

Vanmiddag vloog er een jonge merel tegen het raam, verbaasd en verdwaasd zat hij op de tafel waar hij na de klap belandde, om zich heen te kijken. Gelukkig vloog hij na een poosje weer op. In de tuin groeit en bloeit er weer van alles, mooi toch hé “Het Voorjaar”! Vanwege het voorjaar, moest Charlie afgelopen zondag maar weer eens in het bad, na een verwoedde ontsnappingspoging, lukte het Ruud om hem boven in het bad te krijgen. Natuurlijk probeerde hij steeds te ontsnappen, maar uiteindelijk stond hij te knorren, omdat het zo lekker was in het bad! Heerlijke schone  hond was het resultaat💗

Het was een mooie dag!

💗Het is niet rustig tussen de chemo’s door, vorige week de hele dag naar Utrecht voor een leerdag bij de BVN, wel heel leuk en weer veel geleerd samen met andere patient advocates.

 Gisteren zou onze hond Charlie naar de kapper gaan, nou niet dus! Met zijn ingebouwde angst en argwaan, mag er niemand meer aan hem komen. Geen dierenarts of kapper mag hem aanraken, want hij verandert in een wild happend dier! Nou dan zelf maar een beetje aan de slag met de schaar hé! 

Vandaag was ik naar Goes voor de Roadtour van de BVN, altijd leuk om samen met de regio Zeeland/Zeeuw-Vlaanderen van gedachten te wisselen. De BVN directeur komt dan samen met iemand van kantoor om ons bij te praten en te vragen naar onze ervaringen en wensen. 

Aankomende week komt er een fotograaf om foto’s te maken voor bij het interview wat Ruud en ik onlangs gaven voor een éénmalige uitgave van een blad van Care for Women over uitgezaaide borstkanker. 

Afgelopen week heb ik ook mijn AOW en pensioen aangevraagd, want ja dat begint er aan te komen. Ik kan me er nog  geen voorstelling van maken, zal het werk best missen, maar ik heb dan wel meer tijd voor mijn werk bij de BVN, want ongemerkt gaat daar nog best veel tijd in zitten!

Morgen zijn we uitgenodigd door onze dochter en schoonzoon voor een heel lekker diner met hotelovernachting, we hebben er zin in en Charlie gaat een nachtje naar het hondenpension. De volgende dag kunnen we dan op de terugreis bij onze zoon en schoondochter langs en zien we onze kleindochter weer.

Maar vandaag scheen de zon en konden we aan het eind van de dag met een glaasje rosé  de dag afsluiten in de tuin. Het was een mooie dag!💗